ANNE BE BABANIN ÇOCUKLARINA KARŞI
EN YAYGIN TUTUM VE DAVRANIŞ BİÇİMLERİ
Aşırı Koruma
Anne ve babanın aşırı koruması, çocuğa gerektiğinden fazla kontrol ve özen göstermesi anlamına gelir. Bunun sonucu çocuk, diğer kimselere karşı aşırı bağımlı, kendine güveni olmayan, duygusal kırıklıkları olan bir kişi olabilir. Bu bağımlılık, çocuğun yaşamı boyunca sürebilir ve aynı koruma duygusunu eşinden bekleyebilir.
Anaokulu öğrencilerimizden birinin velisi, birgün konuşma sırasında, çocuğunun büyüyp askere gittiğinde, üşüyüp hasta olmasından ve onu yitirebileceğinden endişe ettiğini söylüyordu.
O günlerde çocuğun 15 metre uzaklıktaki simitçiden simit alabilmesi ısrarımız üzerine gerçekleşebilmişti.
Hoşgörü Sahibi Olma
Anne babanın çocuklarına karşı höşgörü sahibi olmaları çocukların bazı kısıtlamalar dışında, arzularını diledikleri biçimde gerçekleştirmelerine izin vermeleri anlamına gelir. Böyle durumlarda çocuk, evine yönelik bir birey olur. Eğer anne ve babasının hoşgörüsü normal bir düzeyde ise, çocuğun kendine güvenen, yaratıcı, toplumsal birey olmasına yardım eder.
Aşırı Höşgörü ve Düşkünlük
Aşırı hoşgörü ve düşkünlük çocuğu bencil yapar. O daima diğerlerinin dikkatini çekmek ve kendisine hizmet edilmesini ister. Böyle çocuklar ev içinde ve dışında çok zayıf bir sosyal uyum gösterirler.
5 Yaşındaki A.., genş yaşta çocuk sahibi olan anne ve babasının tek kızıdır. Anne ve baba, çocuklarının her arzusunu anında gerçekleştiren, ona karşı aşırı düşkün ve hoşgörülü kimselerdir. Öyle ki, çocuk, annesinden bir bebek isterken, farklı renkteki bir diğerinide babasından bekleyebilmektedir. Bu ortam içinde çocuk giderek bencilleşmiş ve arkadaşlarıyla uyum sağlayamayan bir birey haline dönüşmüştür. Zamanla A…, gördüğü filmdeki korku sahneleriyle arkadaşlarınıo korkutmaktan haz duyan, onların oyunlarını bozan bir çocuk olur. Bu arada A…, anne ve babayı yönlendirme yolunda çeşitli metodlar dener, geçirdiği bir hastalığı koz olarak kullanma, bunlardan biridir. A…, zaman zaman “Eğer istediğimi yapmazsanız, havale geçirir, bayılırım.” Şeklinde anne ve babasını korkutarak isteklerini gerçekleştirmektedir.
Reddetme
Reddetme, bir anlamda, çocuğun bedensel ve ruhsal gereksinimlerini karşılamayı aksatarak, ona düşmanca duygular beslemektedir. Bu ortamdaki çocuk, yardım duygusundan uzak, sinirli, duygusal kırıklıkları olan, diğerlerine, özellikle kendinden küçük ve zayıflara karşı düşmanca duygulara sahip bir birey olabilir.
Kabul Etme
Anne babanın kabulü çocuğu sevgi ve sevecenlikle ele alması biçiminde davranışa yansır.
Kabul eden anne baba çocuğun giderlerini göz önünde tutarak onun yeteneklerini geliştirecek ortam hazırlar . Kabul edilen çocuk genellikle sosyal, işbirliğine hazır, arkadaş canlısı,, duygusal açıdan dengeli ve mutlu bir bireydir.